بسم رب الشهداء والصدیقین

((شهادت را نه در جنگ،در مبارزه می دهند،ما هنوز شهادتی بی درد می طلبیم،غافل که شهادت را جز به اهل درد نمیدهند.))



بسم الله

با استعانت از پروردگار متعال و با الگو گیری از فرهنگ شهدا،این وبلاگ را آغاز میکنم،اینجا را محلی برای دلنوشته های خود میدانم،دلنوشته هایی که همه اش ناشی از درد است،دردهایی که سالیان مدیدیست که در دلم تلمبار شده اند،خوب میدانم شاید گوش شنوایی و چشم بینایی برای دیدن و شنیدن مطالبم پیدا نکنم ولی اینکه خدا بر اعمالمان و گفتارمان ناظر است برایم قوت قلب است.چون میدانم خدا میبیند....

(عین الله الناظره)

در این وبلاگ شاید درددلهایم به برجک خیلی ها بربخورد و خیلی ها از حرفهایم ناراحت شوند ولی هدف حقیر بیان واقعیات و زنده نگهداشتن یاد شهداء است،اگر قابل باشم و بتوانم راه شهداء را ادامه دهم یقین میدانم مقصد این راه فقط و فقط به خدا ختم میشود.شهداء این هنر را پیدا کردند تا همه چیز را با خدا معامله کنند ،و خوب میدانستند که طرف معامله یشان همه چیز را نقد و با بالاترین قیمتها میخرد.

از خداوند متعال عاجزانه میخواهم تا توفیقی عنایت نماید تا هر چند ناچیز ولی قدمی در مسیر شهداء بر دارم.

انشاءالله


+ نوشته شده توسط فدائی رهبر در جمعه دوم دی 1390 و ساعت 12:19